Warszawa, dnia 19 grudnia 2007 r.
Naczelny
Sąd Administracyjny w
Warszawie
za pośrednictwem
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Warszawie
ul. Jasna 2/4
00-013 Warszawa
Wnoszący skargę kasacyjną:
Jan Kowarski,
ul. J. Matejki 128 m. 67, Legionowo,
reprezentowany
przez adwokata Jarosława Przybylskiego,
Kancelaria Adwokacka nr 156, ul. Jarosławska
65, Warszawa
Organ, którego działanie jest przedmiotem
skargi:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Wartość przedmiotu sporu: ...
(jeżeli
spór dotyczy należności pieniężnej)
SKARGA KASACYJNA
od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt II SA/Wa 347/07)
doręczonego w dniu 23 listopada 2007 r.
Na podstawie art. 173 § 1 ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.),
w imieniu Jana Kowarskiego, zaskarżam w całości wyrok
Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r. (sygn.
akt II SA/Wa 347/07) doręczony skarżącemu w dniu 23 listopada 2007
r.
Na
podstawie art. 176 w zw. z art. 185 § 1 powołanej ustawy z dnia 30
sierpnia 2002 r. — Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wnoszę o:
1)
uchylenie zaskarżonego
wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie,
2)
zasądzenie kosztów
postępowania według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:
1)
naruszenie
przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i
niewłaściwe
zastosowanie, tj. art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art.
13ust. 1 pkt 2 ustawy
z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekstjedn.
Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) oraz §
9 ust. 1 pkt 2 i ust. 2rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2000 r. w sprawie opłatdrogowych
(Dz.U. Nr 51, poz. 607 ze zm.),
polegające na zastosowaniu
niekonstytucyjnych przepisów ustawowych i wykonawczych jako podstawymaterialnoprawnej zaskarżonego orzeczenia,
niekonstytucyjnych przepisów ustawowych i wykonawczych jako podstawymaterialnoprawnej zaskarżonego orzeczenia,
a także
2)
naruszenie
przepisów o postępowaniu w stopniu mającym wpływ na wyniksprawy,
w rozumieniu art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. —
Prawoo
postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. art. 91 § 2 i 3,
art. 106 § 2,3
i 5 oraz art. 113 § 1 tej ustawy, przez niewłaściwe zawiadomienie
uczestnikówpostępowania,
brak zarządzenia osobistego stawienia się pełnomocnika organui
nieprzeprowadzenie dowodów uzupełniających żądanych przez
skarżącego.
Uzasadnienie
1. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia
27 kwietnia 2001 r. (sygn. akt P. 17/00) stwierdził, że powołane
przepisy rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 27 czerwca 2000 r. w sprawie opłat drogowych są
niezgodne z art. 2 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej oraz z obowiązującym wówczas art. 13 ust. 4 ustawy z dnia
21 marca 1985 r. o drogach publicznych (obecnie tekst jedn. Dz.U. z
2007 r. Nr 19, poz. 115). Powołane przepisy stanowiły podstawę
prawną decyzji zaskarżonych w niniejszej sprawie. Postępowanie
administracyjne w tej sprawie bowiem było prowadzone w trybie
wznowienia
postępowania, a zatem zastosowanie w sprawie miały dotychczasowe
przepisy,
tj. obowiązujące w dacie przejazdu pojazdem nienormatywnym.
Zgodnie z art. 145 §
1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.
1270 ze zm.) sąd administracyjny uchyla decyzję lub postanowienie w
całości albo w
części, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa dające podstawę do
wznowienia postępowania administracyjnego, a taka sytuacja
zachodziła w niniejszej sprawie. W tej sytuacji wydanie wyroku
oddalającego skargę, zamiast uwzględniającego, stanowi
wprost o naruszeniu powołanych przepisów.
2.
Stosownie do art. 91
ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu
przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd
rozpoznający sprawę zawiadamia o posiedzeniach jawnych strony na
piśmie lub przez
ogłoszenie podczas posiedzenia, stronie nieobecnej na posiedzeniu
jawnym
zaś zawsze doręcza zawiadomienie o następnym posiedzeniu.
Zawiadomienie powinno być doręczone co najmniej na siedem dni
przed posiedzeniem, natomiast w pilnych przypadkach termin ten może
być skrócony do trzech dni. Ponadto sąd administracyjny może w
celu dokładniejszego wyjaśnienia sprawy zarządzić
stawienie się stron lub jednej z nich osobiście albo przez
pełnomocnika. W niniejszej sprawie zasady te zostały
naruszone, o czym stanowią akta sądowe sprawy II SA/Wa 347/07.
3.
Przewodniczący może zamknąć rozprawę tylko w przypadku, gdy sąd
uzna sprawę za dostatecznie wyjaśnioną. Prowadząc postępowanie,
sąd może z urzędu lub na wniosek stron przeprowadzić dowody
uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do
wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego
przedłużenia postępowania w sprawie. Strona skarżąca składała
wniosek o
przeprowadzenie dowodów uzupełniających w tej sprawie, jednakże
nie został on
uwzględniony przez sąd. Stanowi to o naruszeniu powołanych
przepisów procesowych.
4.
W świetle powyższych
wywodów wnoszę jak na wstępie.
Xxx
(adwokat)
Uwagi
zarzuty
art. 141 par. 4 ppsa - gdy WSA stwierdzi naruszenie przez organy administracji przepisów proceduralnych a nie oceni ich charakteru w kontekście argumentacji, zawartej w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
art. 133 par. 1 ppsa - gdy WSA dokona własnych ustaleń faktycznych nie mających oparcia w zgromadzonym przez organy materiale dowodowym lub w odniesieniu do faktów, które nastąpiły już po dniu wydania zaskarżonej decyzji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz