sobota, 15 grudnia 2012

Skarga kasacyjna

Warszawa, dnia 19 grudnia 2007 r.
 


Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie

 
za pośrednictwem

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Warszawie
ul. Jasna 2/4
00-013 Warszawa
 
Wnoszący skargę kasacyjną

Jan Kowarski,
ul. J. Matejki 128 m. 67, Legionowo, 
repre­zentowany przez adwokata Jarosława Przybyl­skiego, 
Kancelaria Adwokacka nr 156, ul. Ja­rosławska 65, Warszawa

Organ, którego działanie jest przedmiotem skargi
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
 
Wartość przedmiotu sporu: ...
(jeżeli spór dotyczy należności pieniężnej)
 
 
 
SKARGA KASACYJNA
od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt II SA/Wa 347/07)
doręczonego w dniu 23 listopada 2007 r.
 
Na podstawie art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w imieniu Jana Kowarskiego, zaskarżam w całości wyrok Wojewódz­kiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt II SA/Wa 347/07) doręczony skarżącemu w dniu 23 listopada 2007 r.

Na podstawie art. 176 w zw. z art. 185 § 1 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wnoszę o:
1)  uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponow­nego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie,
   2)  zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
 
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:
1) naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i nie­właściwe zastosowanie, tj. art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 13ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekstjedn. Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) oraz § 9 ust. 1 pkt 2 i ust. 2rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2000 r. w sprawie opłatdrogowych (Dz.U. Nr 51, poz. 607 ze zm.), polegające na zastosowaniu
niekonstytucyjnych przepisów ustawowych i wykonawczych jako podstawy
materialnoprawnej zaskarżonego orzeczenia,
a także
2) naruszenie przepisów o postępowaniu w stopniu mającym wpływ na wyniksprawy, w rozumieniu art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawoo postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. art. 91 § 2 i 3, art. 106 § 2,3 i 5 oraz art. 113 § 1 tej ustawy, przez niewłaściwe zawiadomienie uczestnikówpostępowania, brak zarządzenia osobistego stawienia się pełnomocnika organui nieprzeprowadzenie dowodów uzupełniających żądanych przez skarżącego.
 
 
Uzasadnienie
 
1. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2001 r. (sygn. akt P. 17/00) stwierdził, że powołane przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2000 r. w sprawie opłat drogowych są niezgodne z art. 2 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z obowiązującym wówczas art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (obecnie tekst jedn. Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115). Powołane przepisy stanowiły podstawę prawną decyzji zaskarżonych w niniejszej sprawie. Postępowanie administracyjne w tej sprawie bowiem było prowadzone w trybie wzno­wienia postępowania, a zatem zastosowanie w sprawie miały dotychczasowe przepisy, tj. obowiązujące w dacie przejazdu pojazdem nienormatywnym. Zgod­nie z art. 145 § 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd administracyjny uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, a taka sytuacja zachodziła w niniejszej sprawie. W tej sytuacji wydanie wyroku oddalającego skargę, zamiast uwzględniającego, stanowi wprost o naruszeniu powołanych przepisów.
2.  Stosownie do art. 91 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o po­stępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd rozpoznający sprawę zawiadamia o posiedzeniach jawnych strony na piśmie lub przez ogłoszenie podczas posiedzenia, stronie nieobecnej na posiedzeniu jawnym zaś zawsze doręcza zawiadomienie o następnym posiedzeniu. Zawiado­mienie powinno być doręczone co najmniej na siedem dni przed posiedzeniem, natomiast w pilnych przypadkach termin ten może być skrócony do trzech dni. Ponadto sąd administracyjny może w celu dokładniejszego wyjaśnienia sprawy zarządzić stawienie się stron lub jednej z nich osobiście albo przez pełnomoc­nika. W niniejszej sprawie zasady te zostały naruszone, o czym stanowią akta sądowe sprawy II SA/Wa 347/07.
3.  Przewodniczący może zamknąć rozprawę tylko w przypadku, gdy sąd uzna sprawę za dostatecznie wyjaśnioną. Prowadząc postępowanie, sąd może z urzędu lub na wniosek stron przeprowadzić dowody uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmier­nego przedłużenia postępowania w sprawie. Strona skarżąca składała wniosek o przeprowadzenie dowodów uzupełniających w tej sprawie, jednakże nie został on uwzględniony przez sąd. Stanowi to o naruszeniu powołanych przepisów procesowych.
4.  W świetle powyższych wywodów wnoszę jak na wstępie.
 
Xxx (adwokat)

  

Uwagi

zarzuty

art. 141 par. 4 ppsa - gdy WSA stwierdzi naruszenie przez organy administracji przepisów proceduralnych a nie oceni ich charakteru w kontekście argumentacji, zawartej w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

art. 133 par. 1 ppsa - gdy WSA dokona własnych ustaleń faktycznych nie mających oparcia w zgromadzonym przez organy materiale dowodowym lub w odniesieniu do faktów, które nastąpiły już po dniu wydania zaskarżonej decyzji. 




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz